"De plek, de plaats - de plek waar ik nu ben, de plaats van mijn spieren, botten en bindweefsel in mijn lichaam. Ik ben nu hier op mijn yogamat."

De reden dat ik dit aanhaal, is omdat ik mij de afgelopen anderhalve week enorm onstuimig heb gevoeld op verschillende plaatsen in Nederland. Er werd van alles in mij getriggerd van buitenaf en dat voelde ik op verschillende plekken in mijn lichaam. Het is daarmee voor mij een inside job, want dat wat ik ervaar is waar ik de verantwoordelijkheid voor kan pakken. Maar ik heb wel afgelopen weken wel ervaren hoe en dat verschillende locaties een verschillend effect op mijn lichaam hebben. En wat die yogamat betreft... de wereld is in mijn ogen een grote yogamat. Er is overal de mogelijkheid je te verbinden met dat wat buiten en binnen jezelf gebeurt en op dat moment is.

Wipwappende energie en emoties
Aan het eind van de maand juni begon het. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Allerlei ideeën ontpopte zich, ik vloog in mijn hoofd van hot naar her en wilde overal en nergens tegelijk zijn. Mijn energie en emoties wipwapten er vrolijk op los. Ik was enorm prikkelbaar en had een extreem kort lontje.

Dat lontje werd nog korter toen we ons naar een locatie in Brabant begaven. Er was daar weinig nodig om mij compleet over mijn toeren te krijgen. Ik ben weggelopen van het terrein en heb tussen de bomen bij een meertje gestampt, geroepen, geslagen, geklopt, geschreeuwd...
Twee dagen heb ik mij enorm ellendig gevoeld, praktisch niets gegeten, tranen met tuiten gehuild met knallende koppijn tot overgeven aan toe.
Rust in mijn lichaam
Toen we naar een locatie in Zuid Holland vertrokken, werd ik rustiger. Ik voelde me nog wel aangedaan van de dagen ervoor, maar was meer op mijn gemak. Ik overzag en besefte me wat er gebeurde en voelde me een stuk sterker en krachtiger. De overtuiging dat wat ik ervaar wel degelijk waar is, groeide met de seconde.
Zeg het zoals het is
Op de eerste locatie heb ik naar vrienden uitgesproken hoe naar ik mij dit jaar en ook vorig jaar voelde. Alleen al het uitspreken van mijn gevoel, maakte het voor mij makkelijker om het te accepteren en het voor waar aan te nemen. Het kon me niet schelen hoe anderen zich voelden op deze plek, bij mij roept deze plek heel veel narigheid op. Dat er achteraf toch meer mensen zijn die zich niet helemaal comfortabel voelen op dezelfde locatie, deed me stiekem toch wel goed... Het bevestigt alleen maar dat mijn gevoel voor mij de waarheid spreekt. En dat deze plek deze emoties bij mij oproept is niet goed, maar het is ook zeker niet slecht! Ik heb heel veel woede en verdriet achter kunnen laten en eerlijk is eerlijk, dat luchtte best op.
Wat hangt er in de lucht?

Dankbaarheid en respect voor de plek, de plaats
Het is nu dat ik met terugwerkende kracht mijn dankbaarheid en respect kan tonen aan allebei de plaatsen en plekken waar ik mij begeven heb. Op het moment zelf was ik te overweldigd door wat er gebeurde, al had ik tijdens die paar heldere seconden mijn handen wel degelijk in namasté gevouwen.
Ik heb gekregen en ontvangen wat ik nodig had, namelijk de mooie en wijze les, het gegroeide besef dat ik dus wel degelijk op mijn gevoel en lichaam kan vertrouwen... waar ik ook ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten